Randstedelijke en provinciale agenda verschillen wezenlijk

Samenvatting van de debatbijeenkomsten die seniorenorganisatie KBO Brabant organiseerde op 11, 13, 18 en 20 oktober 2022.

De serie debatavonden die de afgelopen veertien dagen door KBO Brabant in de omgeving van Den Bosch werden georganiseerd, zijn afgerond. Ze waren bedoeld om in beeld te brengen wat er onder de ouderen leeft en te inventariseren hoe de maatschappelijke discussie meer gericht kan worden op het oplossen van problemen, dan het rondpompen ervan. Dit zijn de conclusies die getrokken kunnen worden na vier goed bezochte discussiebijeenkomsten:

In de provincie leven andere onderwerpen dan in de Randstad. Wat de kranten en de publieke omroep weerspiegelen is vooral de groot-stedelijke agenda. Die gaat over lhbti+, inclusiviteit, diversiteit, klimaat, vluchtelingen.  In de provincie gaat het om: oprukkende armoede; afbrokkelende zorg, het niet nakomen van de overheid van beloftes met betrekking tot het versterken van de buurtzorg om het langer thuiswonen ook in de praktijk waar te maken; het gebrek aan geschikte huisvesting voor jong en oud-in-de-laatste levensfase; het feit dat de overheid misleidde door de jeugdzorg over te hevelen naar de gemeentes, niet om hem te verbeteren maar als bezuinigingsmaatregel; de bureaucratisering die de basis gezondheidszorg onnodig duur en ingewikkeld maakt;  de onbegrijpelijke hervorming van het pensioenstelsel, waarvan verwacht wordt dat dit voor gepensioneerden tot verslechtering in plaats van verbetering zal leiden; de eenzijdige beeldvorming rond stikstof; gebrek aan betrokkenheid met ouderen; het -in het algemeen- niet nakomen van beloftes door de overheid die daardoor onbetrouwbaar wordt. Dat zijn de thema’s die in de provinciale bijeenkomsten naar boven kwamen.

Machteloosheid: het is een gevoel, geen feit.

Daarnaast openbaart zich ook een gevoel van machteloosheid. Heb je geen zwaar materieel om de boel plat te leggen, zoals de boeren, dan is er weinig kans om gehoord te worden. Maar ouderen staan bepaald niet met lege handen: ze zijn abonnee van een krant, een omroep, lid van een politieke partij, zitten in tal van verenigingen en spelen een rol in het lokale, provinciale en landelijke bestuur. Die macht, zo werd vastgesteld, zouden ze beter kunnen benutten door uit hun comfortzone te komen en lidmaatschappen en abonnementen op te zeggen daar waar ze vinden dat hun zorgen onvoldoende serieus worden genomen en over te stappen naar netwerken die hun belangen wèl behartigen.

Verschillende keren klonk de oproep, ook aan het adres van KBO Brabant, om niet meer mee te werken aan onbegrijpelijk overheidsbeleid. ‘Het is beter om nee te zeggen, dan vuile handen te maken’. Het zijn geen grote stappen, maar veel kleine gebaren kunnen uiteindelijk in het veranderen van het negatieve politieke klimaat toch tot iets groots leiden. De boeren mogen dan hun tractoren hebben als machtsmiddel, ouderen hebben de emotie als wapen. Ze hebben van oudsher leren leven met tegenvallers en lopen er niet mee te koop, maar beter zou het zijn om de negatieve gevolgen van overheidsbeleid in volle omvang zichtbaar te maken en de ontluistering die ermee samenhangt te tonen.

De debatavonden van KBO Brabant werden georganiseerd in samenwerking met De Nieuwe Denktank, een burgerbeweging van jong en oud die er naar streeft om de menselijke maat opnieuw te vinden en de logica terug te brengen in overheidsbeslissingen. Naar de manier waarop, is De Nieuwe Denktank een zoektocht begonnen.

3 comments on “Randstedelijke en provinciale agenda verschillen wezenlijk
  1. Jan G. M. Bosch schreef:

    Geef een(eventueel verkapt) stemadvies. De voor- en tegenstanders van pensioenherziening zij duidelijk.

  2. A.hoeberigs schreef:

    Beste Ton.
    Bedankt voor deze bijdrage.
    Mensen van buiten de bubbel randstad zullen dit beeld ongetwijfeld maar al te goed herkennen. Het beeld van Brabant zal niet wezenlijk verschillen van het “platte” land van Limburg. Het is opmerkelijk dat, met wie je ook praat, er een grote onvrede bestaat met het algemene politieke en bestuurlijke centrale beleid en beeld zoals dat ook door de randstedelijke pers en media over het land wordt verspreid. Het lijkt dus alsof er 2 delen Nederland bestaan, zeg maar Holland en de rest.
    Onder ouderen leeft ook wel het idee dat men voorzichtig moet zijn met wat je zegt en denkt. Immers wat tot voor zeer recentelijk nog als common sense werd beschouwd wordt tegenwoordig door sommige geledingen ten minste als “afwijkend” gekwalificeerd.
    Als oudere blijf je daarom ook veiligheidshalve binnen je bekende horizons omdat het – ook door het ouder worden en vaak bijkomende gebreken en ziektes – je tijd wel zal duren. Een ding is zeker: ouderen zijn zeker niet gek, maar door hun – soms inmiddels voltooide – loopbanen en carrières ook wel verdeeld door het grote verschil in netwerken. De gevestigde partijen, die van oudsher hun maatschappelijke voortrekkersrol hadden bij de belangenbehartiging hebben deze rol gaandeweg verspeeld door hun ongedekte compromissen zowel binnen de politiek als binnen de landelijke regio, vaak ten faveure van de randstad. Ik zelf ervaar dit als een groot verlies voor de regio van de plattelanders.
    Ik lees je posts altijd graag en kijk uit naar je bijdragen.
    Ik zou graag zien dat er in de volle breedte van het bestuurlijke landschap de weerklank van je bijdragen zou zijn te herkennen en terug te vinden!

    Anton Hoeberigs

  3. Bert schreef:

    Regio’s moeten beel assertiever optreden tegen de Randstad. Begint met volksvertegenwoordigers uit de regio’s. Nu vooral kamerleden uit de Randstad. Politieke partijen onder druk zetten bij kandidaatstelling. Helft bevolking woont in de tegio’s.

Geef een reactie