Boven dit verhaal zou eigenlijk de kop moeten staan: ‘verkeerde diagnose tijdens covid eiste mogelijk vele (‘duizenden’, zegt mijn bron) mensenlevens’. Maar ik houd het veiligheidshalve op: ‘geen journalist of beleidsadviseur wilde naar het verhaal van René van Slooten luisteren’. Het eerste statement moet namelijk bewezen worden, maar het tweede is een vaststaand feit.
Oorzaak van deze vermeende stille ramp: de saturatiemeters, de instrumenten waarmee in ziekenhuizen het zuurstofgehalte in het bloed wordt gemeten, gaven zonder dat artsen en verpleegkundigen dat in de gaten hadden verkeerde waarden aan, waardoor covid patiënten op de ic’s te veel of te weinig zuurstof kregen. Het is volgens Van Slooten de verklaring voor de vele raadselachtige overlijdens waarmee ziekenhuizen tijdens de corona epidemie geconfronteerd werden. Bij tal van wetenschappers, politici, journalisten zocht hij tijdens de pandemie aandacht voor zijn hypothese, maar niemand wilde luisteren: een desastreuze misrekening, is zijn oordeel. Hadden ze wel geluisterd dan had het van veel patiënten het leven kunnen redden, is zijn vaste overtuiging.
De keurige mails van René van Slooten
Elke journalist kent ze wel; de zelfbenoemde deskundigen die je bestoken met hun uitgebreide visies op de thema’s van deze tijd. Ze vullen je mailbox met vaak onnavolgbare redeneringen, uitputtende analyses met tientallen verwijzingen naar soms serieuze maar veelal oncontroleerbare bronnen. Het checken van hun beweringen is een dagtaak en leidt veelal naar de spelonken van Het Web waar het steeds moeilijker wordt om de zin van de onzin te onderscheiden.
Eén contact trok de afgelopen maanden meer aandacht dan al die andere; de keurige mails van René van Slooten. Ze waren to the point en geschreven in onberispelijk Nederlands, in deze tijd een uitzondering. Géén drammer. Veeleer een correspondentie met het karakter van een wake up call, een noodkreet. Ik ben van nature nieuwsgierig naar mensen die zich vastbijten in hun overtuiging. Het zijn niet altijd wappies, natuurlijk soms ook wél, maar vaak ook terecht bezorgde burgers met een vaktechnische specialisatie waardoor ze net wat anders naar het nieuws kijken. Veel te snel krijgen ze het label zonderling opgeplakt. Dát is dan het argument om vooral niet naar ze te luisteren. Het is dat wat naar zijn eigen zeggen René van Slooten uit Woerden overkwam.
De opkomst van gasverlichting zorgde in de negentiende eeuw voor massale hysterie
René van Slooten studeerde chemische technologie in Amsterdam, met als specialisatie levensmiddelentechnologie. Bij verschillende bedrijven hield hij zich de achterliggende jaren bezig met de risico’s van koolmonoxide die vrijkomt bij productieprocessen, o.a. in de suikerindustrie en bij de Hema bakkerijen. Zijn belangstelling voor dat geheimzinnige gas koolmonoxide heeft historische wortels. Hij verdiepte zich in de negentiende eeuw. Er was toen, zo zegt hij, een groot gezondheidsprobleem, namelijk massale hysterie. Achteraf bleek die veroorzaakt -dat weten we nu, maar toen besefte niemand dat- door de opkomst van gasverlichting. Dat lichtgas was zwaar giftig door het hoge percentage koolmonoxide. Gaslicht bracht het gifgas in de woningen en maakte mensen op grote schaal ziek. Sindsdien speurt Van Slooten als een tweede natuur naar de relatie tussen gezondheidsproblemen en de stiekeme aanwezigheid van koolmonoxide als mogelijke oorzaak. Bij het vragen van aandacht voor dit thema vond hij de Amerikaanse toxicoloog Albert Donnay, verbonden aan de prestigieuze Johns Hopkins Universiteit, aan zijn zijde.
Patiënten waarvan het zuurstofgehalte ogenschijnlijk klopte waren in werkelijkheid doodziek
Ik neem u in dit verslag mee in mijn ontmoeting met hem, want ik nodigde hem uit voor een persoonlijk gesprek. De korte samenvatting van zijn verhaal luidt: medici maakten ongewild fouten omdat ze geen kennis meer hebben over wat het gifgas koolmonoxide met het lichaam doet. Covid mobiliseert het immuunsysteem, waarna het lichaam ter bestrijding van de infectie kleine hoeveelheden koolmonoxide gaat produceren uit de rode bloedplaatjes. Koolmonoxide verandert dus de samenstelling en daarmee de kleur van het bloed, dat een helderrode kleur krijgt, alsof het is verzadigd met zuurstof. Saturatiemeters kijken naar de kleur van het bloed om het zuurstofpercentage te bepalen, maar gaven door die kleurverandering een verkeerde uitslag, een feit dat niemand zich realiseerde. Patiënten waarvan het zuurstofgehalte in het bloed ogenschijnlijk klopte waren in werkelijkheid doodziek en overleden op raadselachtige wijze nadat de extra zuurstoftoevoer was gestopt. Het is een hypothese waarvan René van Slooten de bevestiging vond in berichten in de media.
Dit is wat hij erover zegt:
‘Op 13 april 2020 had de Volkskrant het verslag van een journalist die een hele dag had meegelopen in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis in Tilburg, waar een verpleegkundige vertelde: ‘ik loop de hele dag met de saturatiemeter rond. Dan haal je de patiënt van het zuurstof af (omdat de waarden normaal leken/TV) en even later gaat hij dood’. Al eerder in april van datzelfde jaar vond Van Slooten ook aanwijzingen in een documentaire van BNNVARA met de titel ‘Levenslucht: een week op de ic tijdens corona’. ‘Daar bleek hetzelfde: in de documentaire zegt een longarts vrijwel letterlijk ‘ik snap niet wat hier gebeurt met mijn patiënten. Want de saturatiemeter wijst een heel laag zuurstofgehalte aan en de patiënt is zo levendig als wat’. Dat kan kloppen, want aan het eind van de ziekte zit het bloed vol me afgebroken rode bloedplaatjes die dus geen rode kleur meer hebben. Die moeten nog door de lever worden afgebroken. Daardoor krijgt het bloed een afwijkende donkere kleur, alsof er geen zuurstof aanwezig is, terwijl de patiënt in feite dus kiplekker is’, aldus Van Slooten
Hoe kan het dat gekwalificeerde artsen die kennis niet hadden?
‘Niet meer, vroeger wel. In het steenkolen tijdperk was ‘kolendamp’ (de volkse naam voor koolmonoxide) gevreesd door iedereen. Als je een kolenkachel had staan, moest je ook een kanarie hebben, want als die van zijn stokje ging wist je dat je de ramen moest openen. Iedereen wist dat koolmonoxide niet alleen verstikkend is maar ook bij lage concentraties veel psychische en neurologische problemen veroorzaakt. Chronische koolmonoxidevergiftiging en long covid lijken op elkaar. De huid wordt heel gevoelig of er ontstaat overgevoeligheid voor licht of geur en extreme vermoeidheid’.
Je zat thuis, je las de krant en keek naar die BNNVARA documentaire. Wat heb je toen gedaan?
Ik heb BNNVARA en die drie ziekenhuizen gewaarschuwd. Ik had al eerder een waarschuwing gestuurd naar het RIVM en het Longfonds. Maar ik heb nooit reacties gehad. Geen bevestiging, helemaal niks! Dat heeft er zelfs toe geleid dat ik in april een klacht heb ingediend bij de Nationale Ombudsman, in totaal vier keer. Ik ben gebeld door een medewerker, maar die snapte het hele verhaal niet en daarna heb ik er nooit meer iets van gehoord’.
Denk je dat ze vonden dat je een wappie was?
Ik denk het wel.
De gevaren van koolstofmonoxide waren al wel bekend, maar de wetenschap dat ook de koolmonoxide die het lichaam bij een infectie produceert gevaarlijk kan zijn was nieuw. In juni 2020 kwamen twee Nederlandse wetenschappers van de Radboud Universiteit, professor Peter Pickkers en de bioloog Frank Wagener in een Zwitsers blad Antioxidants met een wetenschappelijke publicatie waarin ze schreven: let bij Corona op de werking van het immuunsysteem, want dat veroorzaakt grote problemen. Toen had ik een echt wetenschappelijk tijdschrift waarin hetzelfde stond wat ik beweerde, namelijk dat als iemand een infectie oploopt het immuunsysteem afweerstoffen gaat maken en voor een deel is dat koolmonoxide, dat ook negatieve gevolgen kan hebben voor de patiënt. In september 2020 publiceerden Belgische artsen van het UMC Leuven een artikel dat alle coronapatiënten op de ic een vergiftiging door koolmonoxide ontwikkelden. Toen was voor mij de zaak wel rond.
Je sloeg alarm, niemand luisterde, hoe voelt dat?
Gelach….
Waarom lach je?
Het is lachen van kwaadheid hoor. Ik kan nog steeds wel huilen.
Hoe komt het dat in Nederland de expertise van mensen die niet horen tot het goedgekeurde gezelschap, niet serieus genomen wordt?
Ik denk dat artsen niet betrapt willen worden op het feit dat ze iets gewoon niet weten. Dat geldt ook voor journalisten. Op 25 augustus 2020 schreef wetenschapsredacteur Maarten Keulemans van de Volkskrant een artikel, waarin hij constateert dat het veelbesproken malaria medicijn hydroxychloroquine tijdens de coronacrisis niets had uitgehaald. Maar in datzelfde artikel staat in een bijzin dat hydroxychloroquine in combinatie met zink bij vijftig procent van de patiënten wél positief werkte. Daar heb ik hem op geattendeerd: lees nou eens wat daar staat!. Zink kalmeert een op hol geslagen immuunsysteem. Daarvoor is in tal van wetenschappelijke publicaties bewijs te vinden. Maar in Nederland is zink als medicijn niet toegelaten, terwijl Keulemans zelf schreef dat uit een New Yorkse studie bleek dat het bij vijftig procent van de patiënten wél werkte, in combinatie met hydroxychloroquine. Dat doet zelf zelf namelijk niets, maar het ondersteunt wel de werking van zink. Ik heb nooit een reactie gekregen
Heb je je als een wappie behandeld gevoeld?
Eigenlijk wel, maar daar heb ik niet onder geleden.
Je hebt nu een dossier samengesteld voor de parlementaire commissie die het covid beleid gaat onderzoeken. Heb je nu wel gehoor gekregen?
Ik heb twee ontvangstbevestigingen gekregen; een van de griffier en van een van de leden van de enquêtecommissie.
Heb je het gevoel dat je nu wel serieus wordt genomen?
Nee, ze hebben nog helemaal geen vragen gesteld.
Die commissie moet zich niet alleen op de gezondheidsaspecten richten, maar ook op de juridische kant. Kijk eens naar de verpleegkundige Theodoor in Assen, die in het Wilhelmina Ziekenhuis het leven van twintig patiënten vroegtijdig zou hebben beëindigd. Volgens mij is deze hele zaak een justitiële dwaling; die man heeft gewoon te goeder trouw zijn werk gedaan en vertrouwd op saturatiemeters die een verkeerde uitslag gaven. Ja, dat leidt tot doden. Buiten zijn schuld. De zaak is geseponeerd wegens gebrek aan bewijs, maar die man zit waarschijnlijk nog steeds in zak en as.
TON VERLIND
link naar het dossier waar Rene van Slooten zijn conclusies op baseert.
NASCHRIFT: Op basis van de feed back van drie artsen zijn de volgende elementen toegevoegd: links naar de publicaties waar in bovenstaand artikel naar wordt verwezen. Ik legde dit interview o.a. ter beoordeling voor aan Cees Rustemeijer, tijdens de covidpandemie als internist verbonden aan Ziekenhuis Amstelland in Amstelveen. Dit is zijn commentaar:
Van Slooten heeft het over zuurstofmeters, in het bijzonder oxymeters die veel worden gebruikt door huisartsen en op afdelingen van ziekenhuizen. Als een schatting van een oxymeter afwijkt van de normaal waarden wordt altijd bloed afgenomen, waarbij het zuurstofgehalte wordt vastgesteld maar ook nog andere waarden. Dat is in de COVID periode talloze malen gedaan zonder dat daar uitzonderlijk hoge CO waarden werden gevonden. Aan het begin van de epidemie wisten we echt niet goed wat we met het ziektebeeld aan moesten en hebben dat ook duidelijk gecommuniceerd. Enkele malen per week vergaderden we met alle Nederlandse ziekenhuizen digitaal om vast te stellen welke behandeling de beste was. Aanvankelijk kenmerkte COVID zich door een heel grillig verloop. Mensen hadden lage saturaties (zuurstof in het bloed), ook netjes gemeten in het laboratorium, maar voelden zich niet benauwd waarvoor geen verklaring was. Soms leek iemand te verbeteren maar was een dag later weer ernstig ziek of overleed zelfs. Later kwamen we erachter dat patiënten door de activatie van het afweersysteem ook hun stolling activeerden en daardoor longembolieën en herseninfarcten kregen wat een verklaring van hun plotselinge achteruitgang was. Toen we dat preventief gingen behandelen kwamen deze fenomenen veel minder voor.
Er is veel onderzoek gedaan naar de werking van chloroquine bij de behandeling van COVID. Daaruit blijkt dat het niet veilig en niet effectief is. Trump gebruikte het maar moest uiteindelijk gered worden met een transfusie van antistoffen die uit het bloed waren gehaald van patiënten die COVID overleefd hadden ondanks het gebruik van chloroquine.
Conclusie:
René van Slooten heeft een punt. Koolmonoxide is een heel gevaarlijke stof en je maakt het ook inderdaad zelf aan. Het is niet zeker welke rol CO heeft gespeeld bij de behandeling van COVID. Donnay heeft er -zoals René van Slooten zegt- onderzoek naar gedaan maar dat was voorlopig onderzoek. Een publicatie over de definitieve uitslag van dat onderzoek heb ik niet kunnen vinden. Hij komt tot de conclusie dat -in tegenstelling tot wat de gangbare mening is- endogeen gemaakt CO (=koolmonoxide door het lichaam zelf gemaakt) niet alleen een beschermende functie heeft maar tevens verantwoordelijk kan zijn voor ernstige verslechteringen bij corona-patiënten, zoals ook Van Slooten signaleert. De conclusie van Van Slooten dat vele duizenden onnodig zijn overleden is niet onderbouwd. Zijn bewijsvoering is dun. Het is goed dat er aandacht is voor de rol van CO en de eventuele schade die het kan veroorzaken en dat Van Slooten daar nog eens op wijst maar zijn wetenschappelijke onderbouwing schiet tekort.
Reactie René van Slooten
Cees Rustemeijer gaat voorbij aan mijn grootste probleem, het verbod op het gebruik van geneesmiddel zink. Want juist daardoor kon bij de patiënten in de ziekenhuizen het immuunsysteem op hol slaan. En hij verliest uit het oog dat mijn betoog uitsluitend gaat over het eerste jaar van de pandemie, over wat er toen misging en welke belangrijke signalen en aanwijzingen toen zijn gemist. Na dat eerste paniekjaar was er langzaam sprake van voortschrijdend inzicht en betere behandelingen. Bovendien kwamen toen ook de vaccins op de markt, waardoor het ‘normale’ verloop van een epidemie ernstig werd verstoord. Overigens: drie dagen geleden zijn de complete notulen van het Duitse OMT uitgelekt. Duitse journalisten zijn er druk mee, maar de Nederlandse media zwijgen in alle talen! En die mediastilte zagen we ook bij de kritische hoorzittingen van het Europese Parlement en bij de verhoren in het Amerikaanse Congres. In december vorig jaar had journalist Maarten Keulemans van de Volkskrant nog een bewonderend verhaal over de Amerikaanse onderzoeker Peter Daszak, maar het Congres heeft inmiddels besloten dat al zijn subsidies worden stopgezet omdat hij heeft gelogen over de herkomst van het coronavirus.
Over chloroquine
Ik heb nooit gezegd dat CQ of HCQ effectief was tegen corona, want dat is het niet!! Ik heb alleen gezegd dat HCQ de werking van zink ondersteunt, maar zink doet het alleen ook wel.Ik werkte tien jaar in Oost Afrika, waar iedereen wist dat HCQ een wondermiddel is bij tal van kwalen en problemen. Die veelzijdige werking is mij uitgelegd door twee Nederlandse tropenartsen die ik daar leerde kennen, Wopke Rijnberg (Flying Doctors Zambia en Ethiopia; later campusarts van de TU Twente) en Harm Schneider (hoofd ‘Smallpox Eradication Program Ethiopia’; later directeur generaal bij VWS). HCQ ‘opent’ namelijk de celwanden, zodat medicijnen sneller toegang vinden naar de ontstekingshaarden.
In Afrika heb ik van nabij uitbraken meegemaakt van o.a. pokken, tyfus, cholera en gele koorts. En altijd bleek dat het verloop van zo’n uitbraak of epidemie NIET werd bepaald door de ziekteverwekker (virus of bacterie), maar door milieu- en omgevingsfactoren. En die les bleek ook op te gaan bij corona, want terwijl de virologen zich nog blind staarden op het virus, was voor anderen direct duidelijk dat luchtvervuiling en koolmonoxide een sleutelrol vervulden. En dat hetzelfde virus in verschillende landen ook totaal verschillende besmetting- en sterftecijfers veroorzaakte. Maar dat soort observaties werd niet geaccepteerd, zoals ook bleek uit de weerzin die Maurice de Hond in de media ondervond toen hij wees op het belang van ventilatie.
De Amerikaanse media maakten overigens veel werk van de medicatie die Trump kreeg toen hij corona had. Een persbericht daarover zegt: “The statement released on 2 October (2020) by the president’s physician said that in addition to the antibodies, Trump “has been taking zinc, vitamin D, famotidine, melatonin and a daily aspirin.” Trump kreeg géén HCQ, maar wél zink, en hij was in vier dagen weer thuis, de termijn die Rob Elens ook noemde voor zijn partiënten.
25 juli 2024
Als ik eerlijk ben Ton Verlind, had je imo iets scherper stelling kunnen nemen (wat imo ook de taak van scherpzinnige journalistiek is) op de reactie van Cees Rustemeijer op het betoog van René van Slooten, waarbij Cees Rustemeijer niet op het punt ingaat van René van Slooten over Zink. Zeker omdat René van Slooten zelf ook aan geeft dat zonder zink chloroquine geen (enkel) effect heeft.
Dit is nou precies het soort halve reacties / waarheden van (establishement) partijen waar Nederlandse journalisten veel alerter op moeten zijn, ook omdat de halve waarheden / reacties ook bedoeld zijn om een frame op te bouwen dat de ander een rare snuiter is die rare dingen beweert (dus niets serieus te nemen is).
Ik ben journalist en geen deskundige op dit gebied en het verhaal van Rene van Slooten lijkt me duidelijk. Bovendien is hij goed in staat om zijn eigen standpunt toe te lichten, hetgeen hij in zijn reactie ook heeft gedaan. Daar komt nog bij dat het volledige dossier is bijgevoegd waarop Van Slooten zijn redenering baseert. Dus de lezer heeft alle informatie om zijn eigen oordeel te kunnen vormen. Zoals in het interview met Rene van Slooten gemeld, bestaat er een studie in New York waarin wordt aangegeven dat chloroquine in combinatie met zink in 50 procent van de gevallen wel tot verbetering leidde. De link is bijgevoegd: https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2020.05.02.20080036v1#disqus_thread.
Misplaatste trots en “zo iemand kan het niet weten”! We hebben meer mensen die zo miskend zijn/worden. Slechts met titels en functie, dan pas! Maar die kunnen er ook zo naast zitten! Iets meer naar opmerkingen en tips luisteren kan goed doen als het kalf verdronken is dempt men de spreekwoordelijk put! Wanneer leren we van de ervaringen!