De media putten zich uit in kritische analyses van het twee uur durende interview met Poetin. De recensies zijn voorspelbaar: Poetin was warrig, de journalist Tucker Carlson (ex-Foxnews) stelde de verkeerde vragen en het ging in het gesprek geen moment over de verschrikkingen in Oekraïne. Samengevat; de presentator deugde niet en wat Poetin vertelde was van geen belang. Ook bij mij brandde de vraag op de lippen welke politieke ambitie of ideologie in godsnaam de totale vernietiging rechtvaardigt van een compleet land, inclusief de dood van zoveel kinderen. Carlson had het staatshoofd alle hoeken van de kamer mogen laten zien, maar het is voorspelbaar hoe dit interview dan afgelopen zou zijn, hoewel de interviewer deze vraag tot het eind had kunnen bewaren. Maar dat gezegd hebbend gaf dit gesprek, met alle manco’s die eraan kleefden, desalniettemin een boeiende of zo u wilt verbijsterende inkijk in het hoofd van een eenzame man.
Het westen stond erbij en keek ernaar
Behoudens de breedsprakige historische beschouwing aan het begin heb ik het interview vrijwel helemaal uitgekeken. Dat kost wat tijd, maar helpt je ontsnappen aan de voorgeprogrammeerde journalistieke filters. Poetin zag zich door het westen uitgedaagd -zo vertelt hij- omdat de NAVO en Europa hun invloedsfeer met Amerikaanse hulp steeds verder uitbreidden naar het oosten. Op zoek naar een nieuwe identiteit na de ontworsteling aan het Sovjetrijk nam de invloed van rechts extremistische figuren in Oekraïne toe, met opvattingen vergelijkbaar met de nazi’s aldus Poetin. Ik kan me herinneren dat het ook ons tot zorg was. Het was een probleem dat we graag parkeerden: was het niet zo dat het doen van zaken lonkte en onze triomf ons blind maakte? Waar in andere Europese landen de opkomst van extreem rechts nog bestreden wordt, was daar in Oekraïne in de visie van Poetin geen sprake van. ‘Jullie keken er naar en stonden voor deze ontwikkelingen te applaudisseren’, zo luidt zijn verwijt. Hieraan ontleende hij naar eigen zeggen het argument om het land binnen te vallen. ‘Om de Russen te beschermen’, een nogal opzichtige valse vorm van empathie.
Maar…. liever dan te blijven hangen in diskwalificaties van interviewer en geïnterviewde had ik in de nabeschouwingen graag een antwoord gehad op deze vraag: klopt zijn beleving van de werkelijkheid? Hebben we iets over het hoofd gezien? En is er een moment geweest dat wij (het westen) deze oorlog hadden kunnen voorkomen? Of heeft het westerse superioriteisgevoel dat ook zichtbaar is in onze gemakkelijke opvattingen over alles wat afwijkt van onze eigen visie, ons in de weg gezeten?. Keken we naar een getormenteerd, miskend man of hadden westerse diplomaten beter op moeten letten? Dat is de vraag die mij fascineert en waar ik graag een antwoord op had willen vinden. De Volkskrant meldt vandaag als belangrijkste analytische conclusie ‘Amerikaanse presentator krijgt er bij Poetin geen woord tussen’ (voorspelbaar) en dít maakte RTL-verslaggever Olaf Koens ervan. Grote stappen, snel thuis!
UPDATE 12 februari 2024
Twee voorbeelden van een analyse van dit interview met Poetin (vrijdag 9 februari 2024)
- Buitenhof van 11 januari 2023 o.l.v. pieter-Jan Hagens: ‘dit was propaganda’. Gasten: Europarlementarier Bart de Groot (VVD) en journalist Eva Hartog.
- Uitvoerige beschouwing door het platform Blckbx.tv o.l.v. Eric Taams: ‘dit interview zette het handelen van Poetin in perspectief’. Gasten: Marcel Silfhout, psycholoog Huibrecht Boluijt, Ab Gietelink.
TON VERLIND
Het wordt achterwaarts begrepen en gezien, daarom lopen we achter allerlei feiten aan. Zowel Tucker als Vladimir deugen allebei niet. Het verhaal is op tal van manieren te duiden en te gebruiken voor een frame of narratief. Het is bespelen van de massa en ene zekere mr. T in de States spent er straks garen bij ten nadele van de massa daar met effecten op de rest van de wereld.
EENS! Zoals altijd maar das niet zo moeilijk want jij doet “gewoon” wat een journalist hoort te doen: vragen stellen. Het is je al zo vaak gevraagd Ton, maar wanneer is je come back gepland? NL heeft vaklieden zoals jou zo erg nodig voor een evenwichtige informatiestroom. Zoek alstublieft je strijdmakkers van toen op en trek ten journalistieke strijde. Nederland verdient het om verlost te worden van de hedendaagse media. Als Arnie en Stallone het konden, kunnen jullie het zeker